Het is zondagmorgen best vroeg voor een zondagmorgen en ik ben op weg om een flinke ronde te gaan lopen met mijn teckelvriendin. We willen de weg oversteken naar de bossen maar we moeten wachten voor het lijkt wel honderd auto’s met alleen een mama of papa en een kind.
Die kinderen moeten natuurlijk ergens gaan sporten of een wedstrijd gaan spelen. Het verbaast me dat ieder met zijn eigen auto rijdt en dat men niet samen rijdt. De benzine is toch behoorlijk aan de prijs tegenwoordig.
Als ik dat zo zie denk ik terug aan de tijd dat mijn kinderen allemaal gingen sporten, wat een gedoe was dat altijd.
Doordeweeks was er altijd wel iemand die op een heel ongelukkig tijdstip, zeg maar midden in de spits van het avondeten naar een training moest. Het was eten in partijen en dan moest de rest mee op de fiets want ze konden/mochten nog niet alleen thuisblijven.
Had je de woensdagmiddag eerst iedereen naar een speeladres gebracht, rond 5 uur iedereen weer opgehaald moest het hele circus snel eten of nog niet eten en hup de fiets weer op om er een naar de sportclub te brengen of weer op te halen.
De zaterdagen waren hectisch om iedereen op tijd op de juiste plek te krijgen of te regelen dat de andere twee ergens konden blijven zodat ik kon rijden.
Het was altijd zo vroeg vooral bij het voetballen, stond je ’s morgens om half 9 al te koukleumen naast de lijn. Bij thuiskomst de ene afleveren en de volgende weer wegbrengen of meegaan naar de wedstrijd.
Ik stond meestal met de andere moeder die moest rijden rustig langs de lijn te wachten, soms wat bemoedigend te roepen maar nooit heb ik me bemoeid met wat er binnen de lijnen gebeurt. Dat is de taak van de coach.
Nou daar denken sommige ouders heel anders over. Echt, wat daar wordt geroepen en geschreeuwd door sommige ouders vind ik niet echt nodig.
Het gaat om het plezier van de kinderen; ze zijn nou eenmaal niet allemaal van Nistelroyen of weet ik hoe al die kerels heten.
De jongste heeft het langst gevoetbald en was er op een gegeven moment wel klaar mee, hij wilde liever mee “werken” en dat scheelde een hoop geregel en gehaast doordeweeks en op de zaterdagmorgen.
Yvonne